سینتول چیست؟ + خطرات و عوارض آن
- مجموعه: زیبایی اندام
سینتول در بدنسازی
سینتول چیست؟
یک بدنساز گذشته اهل آلمان به نام کریس کلارک سینتول اصلی را اختراع کرد. تصمیم کلارک این بود که بتواند محصولی تولید کند که عضلات را بزرگتر کند. یعنی با تزریق روغن به درون آنها باعث توسعه آنها گردد.
معمولا داروهای تزریقی موضعی، از روغن و نوعی از بیحس کنندههای موضعی تشکیل شدهاند که با تزریق این دارو به یک قسمت بدن فرد، آن قسمت از عضله تورم پیدا کرده و فرم پیدا میکند. عنصر شایع مورد مصرف در داروهای موضعی که به طور کلی از آنها به عنوان سینتول نام برده میشود، 85 درصد از تری گلیسریدی روغنی با زنجیرههای متوسط، ۷٫۵ درصد آن هم از داروی بی حسکننده موضعی که به لیدوکائین می شناسند و بالاخره ۷٫۵ درصد از آن هم از «بنزیل الکل» تشکیل شده است.
این دارو به طور عضلانی و در عمق عضلات تزریق میگردد. با تکرار تزریق این ماده در عضله مورد نظر حجم زیادی از مایع روغنی وارد عضله شده و با التهابی که در نقطه تزریق به وجود می آورد باعث افزایش شدید و سریع حجم عضلانی میشود به طوری که مثل این است که بالنی را از هوا پر کرده باشند، این حجم به وجود آمده بی دوام بوده و در درازمدت عوارض جبران ناپذیری به وجود می آورد.
واکنشی که بدن در برابر این تحریک از خود نشان میدهد عبارت است از تورم موضعی که به موجب آن، بافت ماهیچه عمل ذخیرهسازی مایع را انجام میدهد. این موضوع به نوبه خود باعث افزایش قطر عضلات مورد نظر میشود و در نتیجه ورزشکاران پرورش اندام ظاهرا به نتیجه مورد نظر میرسند.
البته این تحریک میتواند ناراحتی به وجود آورد، و به همین دلیل به آن لیدوکائین اضافه کرده (از بین برنده درد) تا درد به وجود آمده از تزریق را کم کند. هرچند وجود این ماده میتواند درد به وجود آمده از تزریق را تا مقدار زیادی مرتفع کند ولی به هر حال، استفاده از این دارو خطرات بسیاری را به دنبال دارد.
شاید استفاده از سینتول سبب شود تا دیگران را به علت اندام عجیب و شگفت انگیزتان به سوی خود جذب کنید؛ اما تردید نداشته باشید که این اثرات سریع، بدون عوارض نبوده و باید منتظر هرنوع اتفاق حساب نشده ای در بدن تان باشید.
خطرات استفاده از سینتول
امروزه بیشتر جوانان به پرورش عضلات و ماهیچه های بدن خود علاقمند گردیده اند و خیلی از آنها بدون شناخت و مهارت کافی اقدام به استفاده از مکملهای غذایی گوناگون و تزریقهای غیرمعمول کرده که خطرات به وجود آمده از این اقدام ها را دوبرابر کرده است.
استفاده از سینتول آسان ترین و سریع ترین شیوه عضلانی شدن بدون وزنه زدن و زحمت کشیدن است؛ ولی واقعیت چیز دیگری است، اثر سینتول فریبی بیشتر نیست و یک روش ساختگی است.
عضلات تزریقی به صورت نرم و اسفنجی است و با این کار مانند غولی خواهید بود که عضلاتش بادکنک هایی بیشتر نیستند.
متأسفانه خیلی از اشخاص تنها ظاهر شخص را دیده و به قدرت بدنی وی دقت نمی کنند؛ اینها سبب این می شود که افراد بیشتر سمت این روش سوق پیدا کنند؛ البته این را هم در نظر داشته باشید که تشویق و ترغیب های اطرافیان بدون تأثیر نیست؛ چنانچه دیگران نظر خاصی نسبت به بدنسازان نداشته باشند و مرتب از آنها تعریف و تمجید نکنند؛ دیگر جوانان این چنین داروهای دروغنی استفاده نخواهند کرد.
سینتول و عوارض آن
به طور مثال برای مصرف کنندگان از ماده سینتول، مبتلا شدن به عفونت پیز چندان عجیبی نیست؛ این تزریقات باعث تولید حجم زیادی عفونت در عضلات می شود که باید خشک شود؛ همینطور احتمال پیدایش اِسکار پس از تزریق هم وجود دارد، بعضی وقتها حجم اسکار به مقداری زیاد است که از خونرسانی به بافت پیشگیری کرده و چنانچه درمان نشود، امکان دارد باعث قطع عضو شخص شود.
حتی بدتر از این نیز امکان دارد اتفاق بیافتد، احتمال ابتلای شخص به عفونت های استاف که پس از مدتی در بدن پخش شده خیلی خطرناک و کشنده است.
عضلاتی که با سینتول رشد کرده باشد، عضلات حقیقی نیست و اصلا شما را قدرتمند تر نمی کند؛ سینتول تنها راهی برای دروغ گفتن به خود فرد و دیگران است؛ شخص با این تزریقات فکر می کند چقدر قدرتمند و عضلانی شده است.
افزایش لحظه ای حجم و همینطور سفتی عضلات با استفاده از این دارو دیده شده است؛ اما هنگامی که رقابت ها به پایان می رسد اغلب حجم حاصل شده از استفاده این دارو نیز به خود به خود و در بعد از چند روز از بین می رود و تنها عوارض آن است که باقی می ماند و گاه تا سال ها باید با این عوارض مختلف ادامه داد.
گردآوری: بخش ورزشی بیتوته