همهچیز درباره کاهش ذخیره تخمدان؛ از علائم تا راههای درمان
- مجموعه: بهداشت بانوان
رازهای ذخیره تخمدان: چرا تعداد تخمکها کاهش مییابد؟
کاهش ذخیره تخمدان (Diminished Ovarian Reserve یا DOR) وضعیتی است که در آن تخمدانهای یک زن تعداد کمتری تخمک نسبت به افراد همسنوسال او تولید میکنند یا تخمکهای تولیدشده کیفیت پایینتری برای باروری دارند. این وضعیت میتواند بر توانایی بارداری تأثیر بگذارد و یکی از علل شایع ناباروری است که بین ۱۰ تا ۳۰ درصد از افرادی که برای درمان ناباروری مراجعه میکنند را تحت تأثیر قرار میدهد. با این حال، کاهش ذخیره تخمدان به این معنا نیست که بارداری غیرممکن است؛ بلکه ممکن است نیاز به درمانهای باروری یا استراتژیهای خاصی باشد. این مقاله به بررسی جامع کاهش ذخیره تخمدان، علل، علائم، روشهای تشخیص، گزینههای درمانی و چشمانداز آن میپردازد.
کاهش ذخیره تخمدان چیست؟
کاهش ذخیره تخمدان به کاهش تعداد یا کیفیت تخمکها در تخمدانهای یک زن در مقایسه با میانگین افراد همسن او اشاره دارد. تخمکها یکی از اجزای اصلی برای بارداری هستند و همراه با اسپرم، امکان لقاح و تشکیل جنین را فراهم میکنند. زنان با تمام تخمکهایی که در طول زندگی خواهند داشت متولد میشوند و این تعداد با افزایش سن بهطور طبیعی کاهش مییابد. با این حال، در برخی افراد، این کاهش زودتر از حد انتظار رخ میدهد که به کاهش ذخیره تخمدان منجر میشود.
تعداد تخمکها در طول زندگی
• تولد: ۱ تا ۲ میلیون تخمک
• بلوغ: ۳۰۰,۰۰۰ تا ۴۰۰,۰۰۰ تخمک
• ۴۰ سالگی: حدود ۲۵,۰۰۰ تخمک
• یائسگی: کمتر از ۱,۰۰۰ تخمک
سن قویترین عامل پیشبینیکننده تعداد تخمکهاست و پس از ۳۵ سالگی، سرعت کاهش تخمکها بهطور قابلتوجهی افزایش مییابد. با این حال، تعداد دقیق تخمکها از فردی به فرد دیگر متفاوت است و تنها از طریق آزمایشهای پزشکی میتوان آن را تخمین زد.
علائم کاهش ذخیره تخمدان
بسیاری از زنان مبتلا به کاهش ذخیره تخمدان علائم واضحی ندارند، جز دشواری در بارداری پس از ماهها یا سالها تلاش برای بارداری از طریق رابطه جنسی منظم. با این حال، برخی ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:
• کوتاه شدن چرخههای قاعدگی: با کاهش تعداد تخمکها، چرخههای قاعدگی ممکن است کوتاهتر شوند.
• علائم یائسگی زودهنگام (در صورت نارسایی اولیه تخمدان):
- گرگرفتگی
- قاعدگی نامنظم
- خشکی واژن
این علائم معمولاً در مواردی که کاهش ذخیره تخمدان با نارسایی اولیه تخمدان (Primary Ovarian Insufficiency) همراه است، بارزتر هستند.
علل کاهش ذخیره تخمدان
پیری طبیعی شایعترین علت کاهش ذخیره تخمدان است، اما عوامل دیگری نیز میتوانند به این وضعیت منجر شوند:
• عوامل ژنتیکی: اختلالات کروموزومی، بهویژه در کروموزوم X، میتوانند بر تعداد تخمکها تأثیر بگذارند.
• درمانهای پزشکی:
- شیمیدرمانی یا پرتودرمانی برای درمان سرطان
- جراحیهای تخمدان، مانند برداشتن کیست یا درمان آندومتریوز
- از دست دادن یک یا هر دو تخمدان
• بیماریهای خودایمنی: برخی بیماریها میتوانند به تخمدانها آسیب برسانند.
• سیگار کشیدن: طبق انجمن پزشکی تولیدمثل آمریکا، سیگار و استفاده از تنباکو تنها عامل سبک زندگی مرتبط با کاهش ذخیره تخمدان است.
• علت ناشناخته: در برخی موارد، هیچ دلیل مشخصی برای کاهش ذخیره تخمدان یافت نمیشود.
آیا استرس میتواند باعث کاهش ذخیره تخمدان شود؟
خیر، هیچ شواهد علمی معتبری نشان نمیدهد که استرس بهطور مستقیم باعث کاهش ذخیره تخمدان شود. با این حال، استرس میتواند بر سلامت عمومی و چرخههای قاعدگی تأثیر بگذارد و بهطور غیرمستقیم بر باروری اثر داشته باشد.
تشخیص کاهش ذخیره تخمدان
تشخیص کاهش ذخیره تخمدان از طریق آزمایشهای ذخیره تخمدانی انجام میشود که تعداد و کیفیت تقریبی تخمکهای باقیمانده را تخمین میزنند. این آزمایشها نمیتوانند بهطور دقیق پیشبینی کنند که آیا بارداری ممکن است یا خیر، اما اطلاعاتی درباره احتمال پاسخ به درمانهای باروری مانند لقاح مصنوعی (IVF) ارائه میدهند.
آزمایشهای ذخیره تخمدانی
آزمایشهای خون:
• هورمون ضد مولری (AMH): سطح پایین AMH نشاندهنده کاهش ذخیره تخمدان است.
• هورمون محرک فولیکول (FSH) و استرادیول: معمولاً در روز سوم چرخه قاعدگی اندازهگیری میشوند. سطوح بالای FSH یا استرادیول میتوانند نشاندهنده کاهش ذخیره تخمدان باشند.
سونوگرافی ترانسواژینال:
• شمارش فولیکولهای آنترال (AFC): تعداد فولیکولهای ۲ تا ۱۰ میلیمتری در تخمدانها نشاندهنده تعداد تخمکهای بالقوه است.
• اندازهگیری حجم تخمدان: تخمدانهای کوچکتر ممکن است نشاندهنده کاهش ذخیره باشند.
آزمایش چالش کلومیفن سیترات:
• این آزمایش شامل مصرف داروی کلومیفن و بررسی پاسخ تخمدانها به آن است، اما کمتر رایج است.
• این آزمایشها بیشتر برای ارزیابی پاسخ احتمالی به داروهای تحریک تخمدان در درمانهای باروری استفاده میشوند و توانایی بارداری طبیعی را بهطور مستقیم پیشبینی نمیکنند.
درمان کاهش ذخیره تخمدان
در حال حاضر، هیچ روشی برای معکوس کردن کاهش ذخیره تخمدان یا افزایش تعداد تخمکها وجود ندارد. با این حال، گزینههای درمانی متعددی برای کمک به بارداری در دسترس هستند که بسته به اهداف فرد، سن، وضعیت مالی و تمایل به داشتن فرزند با ژنهای خودشان انتخاب میشوند.
1. فریز کردن تخمکها
فریز کردن تخمکها یکی از روشهای حفظ باروری است. این فرایند شامل موارد زیر است:
• تحریک تخمدانها: مصرف هورمونها برای تولید تعداد بیشتری تخمک.
• جمعآوری تخمکها: تخمکهای بالغ از تخمدانها خارج میشوند.
• فریز کردن: تخمکها برای استفاده در آینده (مانند IVF) فریز میشوند. هرچه فرد جوانتر باشد، موفقیت این روش بیشتر است، زیرا کیفیت تخمکها در سنین پایینتر بهتر است.
2. لقاح مصنوعی (IVF)
IVF شامل تحریک تخمدانها برای تولید تخمک، جمعآوری تخمکها، باروری آنها با اسپرم در آزمایشگاه و انتقال جنین به رحم است. در صورت کاهش ذخیره تخمدان، ممکن است دوزهای بالاتری از هورمونها برای تحریک تخمدانها استفاده شود. موفقیت IVF به عوامل زیر بستگی دارد:
• تعداد تخمکهای باقیمانده
• کیفیت تخمکها
• پاسخ بدن به داروهای تحریککننده
• سن فرد
3. استفاده از تخمکهای اهدایی
اگر تعداد یا کیفیت تخمکهای فرد پایین باشد، استفاده از تخمکهای اهدایی میتواند گزینهای مؤثر باشد. در این روش:
• تخمکهای اهدایی (معمولاً از زنان جوان در دهه ۲۰ زندگی) با اسپرم شریک زندگی یا اسپرم اهدایی بارور میشوند.
• جنین حاصل به رحم منتقل میشود. این روش شانس موفقیت بارداری را بهطور قابلتوجهی افزایش میدهد، اما فرزند حاصل ژنهای مادر را نخواهد داشت.
4. فریز کردن جنین
در این روش، تخمکهای خود فرد یا اهدایی با اسپرم بارور شده و جنینهای حاصل فریز میشوند تا در آینده به رحم منتقل شوند.
5. تلاش برای بارداری طبیعی
در برخی موارد، افراد با کاهش ذخیره تخمدان همچنان میتوانند بهصورت طبیعی باردار شوند، بهویژه اگر کیفیت تخمکها و سایر عوامل باروری (مانند سلامت رحم و اسپرم) مناسب باشد. با این حال، این روش ممکن است زمانبر باشد و شانس موفقیت کمتری داشته باشد.
نقش مکملها
مصرف ویتامینهای دوران بارداری، بهویژه حاوی اسید فولیک، برای حفظ کیفیت تخمکها توصیه میشود. شروع مصرف این ویتامینها حداقل سه ماه قبل از تلاش برای بارداری ایدهآل است. رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و اجتناب از سیگار نیز میتوانند به بهبود سلامت تخمکها کمک کنند، اما تعداد تخمکها را افزایش نمیدهند.
چشمانداز و پیشآگهی
موفقیت درمانهای باروری در افراد با کاهش ذخیره تخمدان به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله:
• سن فرد
• تعداد و کیفیت تخمکهای باقیمانده
• پاسخ به داروهای تحریککننده تخمدان
• سلامت عمومی و عوامل دیگر مانند کیفیت اسپرم و وضعیت رحم
نرخ موفقیت IVF در افراد با کاهش ذخیره تخمدان بهطور کلی کمتر از افرادی است که ذخیره تخمدانی طبیعی دارند، اما استفاده از تخمکهای اهدایی میتواند شانس موفقیت را بهطور قابلتوجهی افزایش دهد. مشاوره با متخصص باروری برای تعیین بهترین گزینه درمانی ضروری است.
پیشگیری از کاهش تخمک
از آنجا که پیری و بسیاری از علل کاهش ذخیره تخمدان (مانند عوامل ژنتیکی یا درمانهای پزشکی) خارج از کنترل فرد هستند، پیشگیری کامل از این وضعیت امکانپذیر نیست. با این حال، اقداماتی مانند موارد زیر میتوانند به حفظ سلامت تخمکها کمک کنند:
• اجتناب از سیگار: سیگار کشیدن تنها عامل سبک زندگی است که بهطور مستقیم با کاهش ذخیره تخمدان مرتبط است.
• حفظ وزن سالم: چاقی یا کمبود وزن میتواند بر باروری تأثیر بگذارد.
• مدیریت بیماریهای مزمن: کنترل بیماریهای خودایمنی یا سایر شرایط پزشکی میتواند از آسیب به تخمدانها جلوگیری کند.
سوالات متداول
1. آیا کاهش ذخیره تخمدان به معنای نزدیک شدن به یائسگی است؟
کاهش ذخیره تخمدان نشاندهنده کاهش تعداد تخمکهاست، اما نمیتوان زمان دقیق شروع یائسگی را پیشبینی کرد. برخی افراد ممکن است سالها قبل از یائسگی با کاهش ذخیره تخمدان مواجه شوند.
2. آیا میتوان با کاهش ذخیره تخمدان بهصورت طبیعی باردار شد؟
بله، بارداری طبیعی ممکن است، اما احتمال آن کمتر است. تنها یک تخمک با کیفیت برای بارداری کافی است، اما عوامل دیگری مانند سلامت رحم و کیفیت اسپرم نیز نقش دارند.
3. آیا کاهش ذخیره تخمدان درمانپذیر است؟
نمیتوان تعداد تخمکها را افزایش داد، اما درمانهایی مانند IVF، فریز کردن تخمکها یا استفاده از تخمکهای اهدایی میتوانند به بارداری کمک کنند.
4. آیا کاهش ذخیره تخمدان میتواند بر سلامت عمومی تأثیر بگذارد؟
کاهش ذخیره تخمدان بهطور مستقیم بر سلامت عمومی تأثیر نمیگذارد، زیرا عمدتاً با باروری مرتبط است. با این حال، اگر با نارسایی اولیه تخمدان یا یائسگی زودرس همراه باشد، علائمی مانند گرگرفتگی، خشکی واژن یا تغییرات خلقی ممکن است بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارند. همچنین، کاهش سطح هورمونهای استروژن ممکن است در طولانیمدت خطر پوکی استخوان یا بیماریهای قلبی را افزایش دهد.
5. آیا رژیم غذایی یا مکملها میتوانند ذخیره تخمدان را افزایش دهند؟
هیچ رژیم غذایی یا مکملی نمیتواند تعداد تخمکها را افزایش دهد، زیرا تعداد تخمکها از بدو تولد ثابت است و با افزایش سن کاهش مییابد. با این حال، رژیم غذایی سالم، مصرف ویتامینهای دوران بارداری (بهویژه حاوی اسید فولیک) و سبک زندگی سالم (مانند ورزش منظم و اجتناب از سیگار) میتوانند به بهبود کیفیت تخمکها کمک کنند.
6. آیا کاهش ذخیره تخمدان ارثی است؟
در برخی موارد، بله. عوامل ژنتیکی، مانند جهشهای کروموزومی (بهویژه در کروموزوم X) یا سابقه خانوادگی یائسگی زودرس، میتوانند خطر کاهش ذخیره تخمدان را افزایش دهند. اگر در خانواده شما سابقه ناباروری یا یائسگی زودرس وجود دارد، مشاوره ژنتیک میتواند مفید باشد.
7. آیا کاهش ذخیره تخمدان فقط در زنان مسنتر رخ میدهد؟
خیر، اگرچه پیری شایعترین علت کاهش ذخیره تخمدان است، این وضعیت میتواند در زنان جوانتر نیز رخ دهد. عوامل مانند جراحی تخمدان، درمانهای سرطان، بیماریهای خودایمنی یا علل ناشناخته میتوانند در سنین پایینتر به کاهش ذخیره تخمدان منجر شوند. حتی برخی زنان در دهه ۲۰ زندگی خود ممکن است DOR را تجربه کنند.
نتیجهگیری
کاهش ذخیره تخمدان میتواند چالشهایی برای بارداری ایجاد کند، اما به معنای پایان رویای تشکیل خانواده نیست. با پیشرفتهای پزشکی، گزینههای متعددی مانند فریز کردن تخمکها، IVF و استفاده از تخمکهای اهدایی در دسترس هستند. تشخیص زودهنگام از طریق آزمایشهای ذخیره تخمدانی و مشاوره با متخصص باروری میتواند به افراد کمک کند تا بهترین مسیر را برای رسیدن به اهداف خود انتخاب کنند. اگر با دشواری در بارداری مواجه هستید یا نگران ذخیره تخمدانی خود هستید، با پزشک خود مشورت کنید تا گزینههای مناسب برای شما بررسی شوند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته