آزمایش بیلی روبین؛ چرا و چه زمانی باید انجام شود؟

آزمایش بیلی روبین سطح بیلی روبین را در خون شما اندازه گیری می کند. بیلی روبین (bil-ih-ROO-bin) یک رنگدانه زرد رنگ است که در طی تجزیه گلبول های قرمز ساخته می شود. بیلی روبین از کبد عبور می کند و در نهایت از بدن دفع می شود. سطوح بالاتر از حد معمول بیلی روبین ممکن است نشان دهنده انواع مختلف مشکلات کبدی یا مجاری صفراوی باشد. گاهی اوقات، سطوح بالاتر بیلی روبین ممکن است به دلیل افزایش سرعت تخریب گلبول های قرمز خون باشد.

• نام کامل آزمایش بیلی روبین

• آزمایش اندازه‌گیری بیلی‌روبین

• آزمایش سنجش بیلی‌روبین

• بیلی روبین کل - خون

• بیلی روبین کونژوگه - خون

• آزمایش زردی

• آزمایش سطح بیلی‌روبین

خون

یک پزشک یا پرستار معمولا برای آزمایش خون، نمونه ای از رگ دست شما می گیرد. سپس با یک سوزن ، مقدار کمی خون را داخل یک ویال جمع آوری می کنند. ممکن است هنگام وارد شدن یا خارج شدن سوزن، سوزش کمی احساس کنید. این کار فقط چند دقیقه طول می کشد. بعد از آن، نمونه برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می شود و نتایج بعدا به شما اطلاع داده خواهد شد.

اگر نوزاد شما دچار زردی شده است، پزشک سطح بیلی روبین او را بررسی می کند تا مطمئن شود خیلی بالا نباشد. زردی نوزاد شایع است و معمولا جای نگرانی ندارد، اما سطح بسیار بالای بیلی روبین در نوزادان می تواند سمی باشد. پزشک معمولا با یک لانست استریل پاشنه پای نوزاد را سوراخ می کند تا نمونه خون بگیرد. این یک روش رایج برای غربالگری نوزادان از نظر بیماری ها است.

خطر کمی برای گرفتن خون وجود دارد. اندازه سیاهرگ ها از فردی به فرد دیگر و از یک طرف بدن به سمت دیگر متفاوت است. گرفتن نمونه خون از برخی افراد ممکن است دشوارتر از دیگران باشد.

خطرات مرتبط با خونگیری اندک است، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• خون ریزی بیش از حد

• غش یا احساس سبکی سر

• سوراخ های متعدد برای تعیین محل رگ ها

• هماتوم (جمع شدن خون در زیر پوست)

• عفونت (هر زمان که پوست شکسته شود یک خطر خفیف)

• حداقل 4 ساعت قبل از انجام آزمایش نباید چیزی بخورید یا بنوشید.

• ممکن است پزشک به شما دستور دهد که مصرف داروهایی را که بر روی آزمایش تأثیر می‌گذارند، متوقف کنید.

هر روز مقدار کمی از گلبول های قرمز قدیمی با گلبول های جدید جایگزین می شود. پس از حذف این سلول های خونی قدیمی، بیلی روبین در خون باقی می ماند. کبد به تجزیه بیلی روبین کمک می کند تا بتوان آن را در مدفوع از بدن خارج کرد.

سطح بیلی روبین در خون 2.0 میلی گرم در دسی لیتر می تواند زردی ایجاد کند. زردی یک رنگ زرد در پوست، غشاهای مخاطی یا چشم است.

زردی شایع ترین دلیل برای بررسی سطح بیلی روبین است. این آزمایش احتمالا زمانی سفارش داده می شود که:

• پزشک در مورد زردی نوزاد نگران است (اکثر نوزادان کمی زردی دارند)

• زردی در نوزادان بزرگتر، کودکان و بزرگسالان ایجاد می شود

• آزمایش بیلی روبین نیز زمانی تجویز می شود که پزشک مشکوک به مشکلات کبدی یا کیسه صفرا باشد.

• داروهایی که سطح بیلی روبین را افزایش می دهند: آزاتیوپرین ، اسید اسکوربیک (ویتامین C) ، داروهای ضد مالاریا ، آلوپورینول ، استروئیدهای آنابولیک ، آنتی بیوتیک ها ، کلرپروپامید (دیابینس)،عوامل کولینرژیک،دکستران،کدئین ،مپریدین ، اپی نفرین ، دیورتیک ها ، اسید نیکوتینیک (دوزهای بالا) ، مورفین ، متوترکسات،متیل دوپا ، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ، قرص های ضد بارداری ، فنوتیازین ، کینیدین ،ریفامپین ، سالیسیلات ها ، سولفونامیدها ، استروئیدها،ویتامین A ، تئوفیلین ،

• داروهایی که سطح بیلی روبین را کاهش می دهند: پنی سیلین ، سالیسیلات ها (دوزهای بالا)، باربیتورات ها، کافئین

• بارداری: سطح بیلی روبین در دوران بارداری به طور طبیعی کمی افزایش می یابد.

• نژاد: سطح بیلی روبین در افراد سیاه پوست به طور طبیعی کمی بالاتر از افراد سفیدپوست است.

• سن: سطح بیلی روبین در افراد مسن به طور طبیعی کمی بالاتر از افراد جوان است.

• بیماری های کبدی: بیماری های کبدی می تواند سطح بیلی روبین را افزایش دهد.

• بیماری های گلبول های قرمز: بیماری های گلبول های قرمز می تواند سطح بیلی روبین را افزایش دهد.

نتایج آزمایش بیلی روبین به صورت بیلی روبین مستقیم، غیر مستقیم یا تام بیان می شود. بیلی روبین کل ترکیبی از بیلی روبین مستقیم و غیر مستقیم است. به طور معمول، نتایجی برای بیلی روبین مستقیم و کل دریافت خواهید کرد.

نتایج معمول برای آزمایش بیلی روبین کل 1.2 میلی گرم در دسی لیتر (mg/dL) برای بزرگسالان و معمولاً 1 میلی گرم در دسی لیتر برای افراد زیر 18 سال است. نتایج معمولی برای بیلی روبین مستقیم معمولاً 0.3 میلی گرم در دسی لیتر است.

این نتایج ممکن است از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر کمی متفاوت باشد. نتایج ممکن است برای زنان و کودکان کمی متفاوت باشد. نتایج همچنین ممکن است تحت تأثیر برخی غذاها، داروها یا ورزش سخت باشد. به همین دلیل، حتماً به پزشک خود در مورد سطح فعالیت خود و همچنین هر نوع غذا یا دارویی که مصرف کرده اید، اطلاع دهید.

سطح بیلی روبین پایین تر از حد معمول معمولاً نگران کننده نیست. سطوح بالاتر بیلی روبین مستقیم در خون شما ممکن است نشان دهد که کبد شما به درستی بیلی روبین را پاک نمی کند. این ممکن است نشان دهنده آسیب یا بیماری کبد باشد. سطوح بالای بیلی روبین غیر مستقیم ممکن است نشانه مشکلات دیگری باشد.

یکی از علل شایع و بی ضرر افزایش بیلی روبین، سندرم گیلبرت است، کمبود آنزیمی که به تجزیه بیلی روبین کمک می کند.پزشک شما ممکن است آزمایش های بیشتری را برای بررسی وضعیت شما تجویز کند. همچنین ممکن است از نتایج آزمایش بیلی روبین برای نظارت بر شرایط خاص مانند زردی استفاده شود.

1. آزمایش بیلی روبین چیست؟

آزمایش بیلی روبین برای اندازه گیری سطح بیلی روبین در خون شما انجام می شود. بیلی روبین یک ماده زرد رنگ است که در هنگام تجزیه طبیعی سلول های خونی (گلبول های قرمز) ایجاد می شود.

2. چگونه برای آزمایش بیلی روبین آماده شوم؟

معمولاً نیازی به آمادگی خاصی برای آزمایش بیلی روبین نیست. با این حال، ممکن است پزشک شما از شما بخواهد که برای چند ساعت قبل از آزمایش چیزی نخورید و ننوشید.

3. آزمایش بیلی روبین چگونه انجام می شود؟

یک پزشک یا پرستار نمونه ای از خون شما را از طریق ورید در بازوی شما می گیرد. این کار فقط چند دقیقه طول می کشد.

4. نتایج آزمایش بیلی روبین چه زمانی آماده می شود؟

نتایج آزمایش بیلی روبین معمولاً در عرض چند روز آماده می شود.

5. اگر سطح بیلی روبین من بالا باشد به چه معناست؟

افزایش سطح بیلی روبین می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:

• یرقان: یرقان حالتی است که پوست و سفیدی چشم شما به رنگ زرد در می آید.

• مشکلات کبدی: مشکلات کبدی می تواند باعث افزایش سطح بیلی روبین در خون شما شود.

• مشکلات گلبول های قرمز: مشکلات گلبول های قرمز می تواند باعث افزایش سطح بیلی روبین در خون شما شود.

• انسداد مجاری صفراوی: انسداد مجاری صفراوی می تواند از خروج بیلی روبین از کبد جلوگیری کند و باعث افزایش سطح بیلی روبین در خون شما شود.

6. اگر سطح بیلی روبین من پایین باشد به چه معناست؟

کاهش سطح بیلی روبین می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:

• کم خونی: کم خونی وضعیتی است که در آن بدن شما گلبول های قرمز خونی کافی ندارد.

• هموکروماتوز: هموکروماتوز یک بیماری ارثی است که باعث می شود بدن شما آهن بیش از حد جذب کند.

• آزمایش بیلی روبین یک آزمایش ساده و بی خطر است.

• مهم است که قبل از انجام آزمایش بیلی روبین، تمام داروهایی را که مصرف می کنید به پزشک خود اطلاع دهید.

• همچنین باید هر گونه بیماری یا شرایط پزشکی دیگری را که دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

از اطلاعات موجود در این مقاله نباید به عنوان جایگزین نظر حرفه ای پزشک استفاده شود. اگر در مورد سلامتی خود سوالی دارید حتما با پزشک خود تماس بگیرید.