عفونتهاي ادراري يكي ازبیماری های کودکان
- مجموعه: بیماری های شایع کودکان
عفونتهاي ادراري يكي از شايعترين عفونتهاي دوران كودكي است كه ميتواند به كليهها آسيب برساند.
عفونتهاي ادراري بيماري است كه در اثر وارد شدن ميكروب به مجاري ادرار ايجاد ميشود. معمولا علت اصلي عفونت ادراري، عامل باكتريايي موجود در دستگاه گوارش است كه در كودكان بيشتر ديده ميشود و به طور افزايشي عموما مثانه را درگير ميكند.
مهمترين علت اين عفونت ميتواند رفلاكس يا برگشت ادرار از مثانه به كليهها باشد كه معمولا در 30 تا 50 درصد دختر بچهها ديده ميشود كه باعث عفونت ادراري آنها ميشود. والدين در صورت وجود رفلاكس در كودكان بايد به آن توجه و به پزشك متخصص مراجعه كنند.
به عنوان مثال در كودكاني كه ادرار خود را نگه ميدارند و دير به دستشويي ميروند، كودكاني كه نميتوانند ادرار خود را نگه دارند و يا دچار يبوست ميشوند، ميتواند عوامل زمينهساز عفونتهاي ادراري باشد كه ممكن است بعد از مثانه، كليهها را هم درگير كرده و به آنها آسيب برساند.
عفونتهاي ادراري در دختران بيشتر از پسرها ديده ميشود؛ زيرا مجراي ادراري در دختران كوتاهتر بوده و احتمال انتقال عفونت به مثانه بيشتر است.
علائم عفونتهاي ادراري در كودكان به سن آنها بستگي دارد. در سنين بالاتر علائم مشخصتر بوده و سوزش ادرار، تكرار ادرار، بوي بد ادرار، تب و درد پهلوها از علائم بارز آن به شمار ميرود.
در شيرخواران و كودكان كم سن تشخيص دشوارتر است. در اين گروه سني ممكن است عفونت ادراري با تب، بي قراري، كم شدن وزن آنها، اسهال و استفراغ و يا زردي در دوران نوزادي همراه باشد كه در صورت بروز اين علائم، والدين بايد كودكان خود را نزد پزشك ببرند.
نوع و طول درمان را پزشك بر اساس تشخيص نوع عفونت ادراري مشخص ميكند و والدين بايد رنگ و بوي ادرار كودك خود را بررسي كنند. در صورت وجود درد در پشت و كمر از كيسه آب گرم استفاده كرده و بعد از هر بار ادرار، كودك خود را بشويند.
ممكن است بعد از درمان، عفونت ادراري دوباره ظاهر شود، بعد از درمان به احتمال 25 تا 40 درصد به مدت 2 الي 3 هفته بعد از برطرف شدن عفونت، ممكن است مجددا ظاهر شود. به همين دليل، كشت ادرار جهت پيشگيري 1 تا 2 هفته پس از پايان درمان انجام تا رفع عفونت از ادرار تاييد شود و نيز مصرف آنتي بيوتيكها تا زمان درمان قطعي و بررسي رفلاكس تجويز شود.
در50 درصد موارد عفونت ادراري در كودكان بدون علامت است و فقط با آزمايش قابل تشخيص است، بنابراين والدين در انجام اين آزمايشات سهل انگاري نكنند.