آنچه در مورد واژینوز سیتولیتیک باید بدانید

: مجموعه: بهداشت بانوان

درمان واژینوز سیتولیتیک, تشخیص واژینوز سیتولیتیک, دلایل بروز واژینوز سیتولیتیک

واژینوز سیتولیتیک چیست

چه چیزی باعث واژینوز سیتولیتیک می شود و چگونه درمان می شود؟

تصور می شود که واژینوز سیتولیتیک، که گاهی به آن "سندرم رشد بیش از حد لاکتوباسیلوس" یا "سیتولیز دودرلین" می گویند، زمانی اتفاق می افتد که نوع خاصی از باکتری در واژن شما رشد کند. این بیماری رایج بسیاری از علائم مشابه عفونت های قارچی، واژینوز باکتریایی و تریکومونیازیس را دارد. در این مطلب از بیتوته نحوه تشخیص واژینوز سیتولیتیک و موارد دیگر آورده شده است.

واژینوز سیتولیتیک چیست؟

واژینوز سیتولیتیک، همچنین به عنوان سندرم رشد بیش از حد لاکتوباسیلوس شناخته می شود، شامل رشد بیش از حد باکتری های لاکتوباسیل در داخل واژن است.

لاکتوباسیلوس بخشی طبیعی از محیط واژن است. این باکتری اسید لاکتیک تولید می کند که به تثبیت تعادل pH واژن کمک می کند و پراکسید هیدروژن که به عنوان یک عامل ضد عفونی کننده عمل می کند. تعداد زیادی لاکتوباسیل در محیط می تواند فلور طبیعی واژن را مختل کند و تعادل PH واژن را همراه با علائم دیگر تحت تاثیر قرار دهد.

چه چیزی باعث واژینوز سیتولیتیک می شود؟

واژینوز سیتولیتیک یک تشخیص بحث برانگیز در جامعه پزشکی است. بسیاری از پزشکان معتقد نیستند که این یک تشخیص قانونی است. برخی دیگر معتقدند که این وضعیتی است که با مشکل تعادل pH در واژن شما مرتبط است.

مقدار pH واژن شما نقش زیادی در سلامت واژن شما دارد. سطح اسیدی را اندازه گیری می کند و می تواند براساس سن، رژیم غذایی، شرایط سلامتی و سایر عوامل تغییر کند. مقیاس pH از 0 تا 14 متغیر است. هر چیزی کمتر از 7 "اسیدی" است.

سطح pH معمولی واژن می تواند بین 3.8 تا 5 باشد. اما با واژینوز سیتولیتیک، تغییر در pH منجر به تغییر در تعادل طبیعی باکتری واژن شما می شود. این باعث می شود لاکتوباسیل ها بیش از حد بالا باشد و pH واژن شما اسیدی تر شود. با این شرایط، ممکن است سطح pH واژن بین 3.5 تا 4.5 باشد.

پزشکان اغلب وقتی متوجه می شوند که فردی ترشحات مزمن از واژن خود دارد، آن را با داروهای ضد قارچ یا آنتی بیوتیک های مختلف درمان می کنند. اما این درمان ها می تواند منجر به تغییر در pH واژن شما شود و باعث رشد بیش از حد باکتری ها شود.

علاوه بر این درمان ها، موارد دیگری نیز می توانند باعث ایجاد واژینوز سیتولیتیک شوند. بدن شما ممکن است به برخی محصولات حساس باشد. چند نمونه عبارتند از:

- صابون ها

- پدهای قاعدگی

- دستمال مرطوب

- روان کننده ها

تشخیص واژینوز سیتولیتیک, دلایل بروز واژینوز سیتولیتیک, پیشگیری از واژینوز سیتولیتیک

علل بروز واژینوز سیتولیتیک

علائم واژینوز سیتولیتیک چیست؟

علائم این بیماری می تواند مانند عفونت قارچی یا واژینوز باکتریایی باشد. اما با واژینوز سیتولیتیک، علائم معمولاً در هفته قبل از قاعدگی بدتر می شوند. این به این دلیل است که بدن شما در این بخش از چرخه قاعدگی شما دارای سطوح بالاتر لاکتوباسیل است.

به طور مشابه، عوارض جانبی این وضعیت در طول قاعدگی کاهش می یابد. این به این دلیل است که خون پریود در مقیاس pH اسیدی کمتری دارد. بنابراین در دوره قاعدگی، سطوح اسیدی در هنگام خونریزی یکنواخت می شود.

با این شرایط، ممکن است متوجه علایم زیر شوید:

• خارش در واژن یا فرج شما که پوست خارج از واژن شماست.

• سوزش روی فرج، که ممکن است با ادرار کردن بدتر شود.

• درد یا سوزش در حین رابطه جنسی یا احساس درد بعد از رابطه جنسی.

• ترشحات زرد یا سفید بیشتر از واژن شما. این ممکن است در سازگاری تغییر کند.

چگونه پزشکان واژینوز سیتولیتیک را تشخیص می دهند؟

برای اینکه متوجه شوید به واژینوز سیتولیتیک مبتلا هستید، پزشک ابتدا معاینه لگنی را انجام می دهد. آنها نمونه ای از ترشحات واژن شما را برای بررسی زیر میکروسکوپ می گیرند. آنها به دنبال تغییرات سلولی، تعداد زیاد لاکتوباسیل ها و سطح پایین گلبول های سفید خون خواهند بود. اگر همه این موارد را پیدا کنند، ممکن است به این معنی باشد که شما مبتلا به واژینوز سیتولیتیک هستید.

آنها PH واژن شما را آزمایش می کنند تا ببینند آیا در محدوده ای است که برای موارد واژینوز سیتولیتیک معمول است یا خیر. پزشک شما ممکن است آزمایش پاپ اسمیر را برای تشخیص واژینوز سیتولیتیک انجام دهد. برای تأیید اینکه این بیماری همان چیزی است که باعث علائم شما می شود، نباید هیچ نشانه ای از مخمر، واژینوز باکتریایی یا تریکومونیازیس (عفونت رایج مقاربتی از یک انگل) وجود داشته باشد.

علائم سیتولیز, واژینوز سیتولیتیک, درمان واژینوز

تشخیص واژینوز سیتولیتیک

درمان واژینوز سیتولیتیک چیست؟

برای خلاص شدن از شر واژینوز سیتولیتیک، باید pH واژن خود را افزایش دهید و مقدار لاکتوباسیل های خود را به حالت عادی برگردانید. برای انجام این کار، پزشک ممکن است درمان با جوش شیرین را توصیه کند. همچنین مهم است که از محصولاتی که شما را تحریک می کنند دوری کنید.

درمان جوش شیرین می تواند شامل موارد زیر باشد:

شیاف واژینال: می توانید با جوش شیرین شیاف درست کنید. یک پوکه کپسول خالی ژلاتین را با جوش شیرین پر کنید. یک کپسول را دو بار در هفته به مدت 2 هفته داخل واژن خود قرار دهید.

دوش واژینال: 1 قاشق چایخوری جوش شیرین را در 20 اونس آب گرم حل کنید. از این مخلوط به عنوان دوش به مدت 7-14 روز استفاده کنید. می توانید یک کیسه دوش را از داروخانه محل خود خریداری کنید.

خمیر جوش شیرین: اگر در پوست خارج از واژن خود خارش یا سوزش دارید، استفاده از خمیر جوش شیرین ممکن است کمک کند. برای ایجاد یک خمیر می توانید از آب و جوش شیرین استفاده کنید. این را روزانه روی پوست خود بمالید.

نشستن در محلول جوش شیرین: 2 تا 4 قاشق غذاخوری جوش شیرین را در 2 اینچ آب گرم حمام مخلوط کنید. دو بار در روز یا چند بار در هفته به مدت 15 تا 20 دقیقه داخل آب بنشینید.

اگر علائم شما در عرض 2 هفته پس از درمان از بین نرفت، به پزشک خود مراجعه کنید.