علل، علایم و درمان دفع پروتئین از کلیه (پروتئین در ادرار)

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

وجود پروتئین در ادرار

دفع پروتئین کلیه در ادرار (پروتئینوری): علت و درمان

مقدار کمی پروتئین در ادرار طبیعی است، اما مقدار زیاد آن می تواند نشانه بیماری کلیوی باشد. افراد مبتلا به پروتئینوری مقادیر غیرعادی بالایی پروتئین در ادرار خود دارند. این وضعیت اغلب نشانه بیماری کلیوی است.کلیه‌های شما فیلترهایی هستند که معمولاً اجازه نمی‌دهند پروتئین زیادی از آن عبور کند. هنگامی که بیماری کلیوی به آنها آسیب می رساند، پروتئین هایی مانند آلبومین ممکن است از  خون شما به ادرار شما نشت کند. هنگامی که بدن شما پروتئین بیش از حد تولید می کند، می توانید پروتئینوری داشته باشید.

بیماری کلیوی اغلب علائم اولیه ندارد. پروتئین موجود در ادرار شما ممکن است یکی از اولین علائم باشد. پزشک شما ممکن است پروتئینوری را در آزمایش ادرار در طول یک آزمایش معمول فیزیکی تشخیص دهد.

علائم پروتئین در ادرار (دفع پروتئین از کلیه)

اکثر افرادی که پروتئینوری دارند هیچ علامتی را متوجه نمی شوند، به خصوص در موارد اولیه یا خفیف. با گذشت زمان، با بدتر شدن، ممکن است علائمی از جمله:

- ادرار کف آلود یا حباب دار

- تورم (ادم) در دست ها، پاها، شکم و صورت

- دفعات بالای ادرار کردن

- تنگی نفس

- خستگی

- از دست دادن اشتها

- ناراحتی معده و استفراغ

- گرفتگی عضلات در شب

علت دفع پروتئین از کلیه ها

عواملی که باعث دفع پروتئین از کلیه  می شود 

برخی از چیزهای رایج می توانند باعث پروتئینوری شوند. این شامل:

- کم آبی بدن

- التهاب

- فشار خون پایین

- تب

- فعالیت شدید

- استرس بالا

- سنگ کلیه

- مصرف روزانه آسپرین

- دمای بسیار پایین

شرایطی که به کلیه های شما آسیب می زند همچنین می تواند باعث شود که پروتئین بیش از حد در ادرار شما وجود داشته باشد. دو مورد شایع دیابت و فشار خون بالا هستند.

سایر شرایط جدی که می توانند باعث پروتئینوری شوند عبارتند از:

- اختلالات ایمنی مانند لوپوس

- التهاب کلیه (گلومرولونفریت)

- سرطان خون به نام مولتیپل میلوم

- پره اکلامپسی که زنان باردار را تحت تاثیر قرار می دهد.

- تجمع پروتئین در اندام های شما (آمیلوئیدوز)

- قلب و عروقی

- همولیز داخل عروقی، وضعیتی که در آن گلبول های قرمز خون از بین می روند.

- سرطان کلیه

- نارسایی قلبی

عوامل خطر پروتئین در ادرار

مواردی که ممکن است احتمال وجود پروتئین در ادرار شما را افزایش دهد عبارتند از:

- چاقی

- سن بالای 65 سال

- سابقه خانوادگی بیماری کلیوی 

- برخی افراد در حالت ایستاده پروتئین بیشتری وارد ادرار می کنند تا زمانی که دراز کشیده اند. این وضعیت پروتئینوری ارتواستاتیک نامیده می شود.

تشخیص  دفع پروتئین از کلیه

یک آزمایش ادرار به نام آنالیز ادرار می تواند نشان دهد که آیا شما پروتئین زیادی در ادرار خود دارید یا خیر. ابتدا در یک ظرف ادرار می کنید. یک تکنسین آزمایشگاه چوبی فرو می‌کند که انتهای آن مواد شیمیایی قرار دارد. اگر رنگ چوب تغییر کند، نشانه پروتئین بیش از حد است. ممکن است لازم باشد این آزمایش را بیش از یک بار انجام دهید تا بفهمید پروتئین چقدر در آنجا وجود دارد.

تکنسین همچنین ادرار را زیر میکروسکوپ بررسی می کند. آنها در حال بررسی چیزهایی هستند که نباید وجود داشته باشند، که ممکن است به معنای مشکلات کلیوی باشد. اینها شامل گلبول های قرمز و سفید، کریستال ها و باکتری ها هستند.

اگر پزشک شما مشکوک به بیماری کلیوی باشد، ممکن است نیاز به انجام سایر آزمایشات ادرار داشته باشید. پزشک شما همچنین ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

 آزمایش خون مواد شیمیایی خاصی را اندازه گیری می کنند تا میزان عملکرد کلیه های شما را بررسی کنند.

- تست های تصویربرداری سی تی اسکن و سونوگرافی می تواند سنگ کلیه، تومورها یا سایر انسدادها را تشخیص دهد.

-بیوپسی کلیه پزشک شما ممکن است نیاز به نمونه کوچکی از بافت کلیه بگیرد تا تکنسین آزمایشگاه بتواند آن را زیر میکروسکوپ ببیند.

درمان دفع پروتئین از کلیه

درمان پروتئین در ادرار (دفع پروتئین از کلیه)

پروتئینوری نشانه بیماری دیگری است. بنابراین درمان بستگی به کشف علت آن دارد. اگر پروتئینوری خفیف باشد یا فقط برای مدت کوتاهی طول بکشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. اما درمان بیماری کلیوی قبل از اینکه منجر به نارسایی کلیه شود بسیار مهم است.

پزشک شما ممکن است دارو تجویز کند، به خصوص اگر دیابت و/یا فشار خون بالا دارید. اکثر مردم یکی از دو نوع داروی فشار خون را مصرف می کنند:

- مهارکننده های ACE  (مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین)

-  ARB ها (مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین)

گردآوری:بخش سلامت بیتوته