علائم، تشخیص و درمان بیماری نقرس

مجموعه: بیماری ها و راه درمان

علائم، تشخیص و درمان بیماری نقرس

آشنایی با بیماری نقرس

آشنایی با بیماری نقرس :

نقرس نوعی آرتریت التهابی است که باعث درد و تورم در مفاصل می شود، معمولاً به صورت شعله ور شدن یک یا دو هفته طول می کشد و سپس برطرف می شود. عود نقرس اغلب از انگشت شست پا یا اندام تحتانی شروع می شود. نقرس زمانی اتفاق می افتد که سطوح بالایی از اورات در مدت زمان طولانی در بدن شما انباشته می شود که می تواند کریستال های سوزنی شکل را در داخل و اطراف مفصل تشکیل دهد. این منجر به التهاب و آرتروز مفصل می شود. هنگامی که بدن اورات بیش از حد تولید می کند، یا مقدار کمی از آن خارج می شود، سطح اورات در بدن ایجاد می شود. با این حال، بسیاری از افراد با سطوح بالای اورات سرم به نقرس مبتلا نمی شوند.

مناطقی از بدن که ممکن است تحت تأثیر نقرس قرار گیرند عبارتند از:

• مفاصل.

• بورسا، کیسه های بالشتک مانند بین استخوان ها و سایر بافت های نرم.

• غلاف تاندون، غشاهایی که تاندون ها را احاطه کرده اند.

• کلیه ها، زیرا سطوح بالای اسید اوریک می تواند منجر به سنگ شود.

نقرس بیماری است که می تواند در چندین مرحله حرکت کند:

• هیپراوریسمی، زمانی که سطح اورات در خون شما در مدت زمان طولانی افزایش یافته و حتی کریستال در مفصل وجود دارد، اما علائمی ندارید.

• نقرس عود می کند، زمانی که حملات دوره ای درد و تورم شدید در مفاصل خود دارید.

• نقرس اینتروال یا بین بحرانی، که فاصله زمانی بین حملات نقرس است که هیچ علامتی ندارید.

• توفی، مرحله دیررس نقرس که در آن کریستال ها در پوست یا سایر نواحی بدن تجمع می کنند. بسته به محل آنها، توفوس ها می توانند به طور دائم به مفاصل و سایر اندام های داخلی شما مانند کلیه ها آسیب بزنند. درمان مناسب می تواند از ایجاد توفوس جلوگیری کند.

• با تشخیص زودهنگام، درمان و تغییر سبک زندگی، نقرس یکی از قابل کنترل ترین اشکال آرتریت است. بسیاری از افراد از عود نقرس اجتناب می کنند و می توانند شدت علائم خود را کاهش دهند و حتی می توانند عاری از نقرس شوند.

چه کسانی به نقرس مبتلا می شوند؟

افراد که بسیار به نقرس مبتلا می شوند. در مردان شایع تر از زنان است. نقرس معمولا در میانسالی (بالای 30 سال) ایجاد می شود. زنان معمولاً قبل از یائسگی دچار نقرس نمی شوند، به همین دلیل است که زنان در سنین بالاتر نسبت به مردان به این بیماری مبتلا می شوند. در موارد کمتر، افراد جوان به این بیماری مبتلا می شوند. با این حال، اگر این کار را انجام دهند، بیماری شدیدتر می شود.

علائم نقرس :

شایع ترین علامت نقرس درد در مفصل آسیب دیده است. بسیاری از افراد اولین شعله نقرس را در یکی از انگشتان شست پا خود دارند، اما می تواند سایر مفاصل بدن شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد. عودهای نقرس اغلب به طور ناگهانی در شب شروع می شوند و درد شدید ممکن است آنقدر بد باشد که شما را از خواب بیدار کند. علاوه بر این، ممکن است مفصل شما متورم، قرمز و گرم شود.

عود نقرس معمولاً در یک مفصل رخ می دهد و می تواند توسط برخی غذاها، الکل، برخی داروها، ضربه های فیزیکی یا بیماری های خاص ایجاد شود. شعله ور شدن پوست معمولاً طی یک یا دو هفته بهبود می یابد و در این بین معمولاً علائمی ندارید. برخی از افراد ممکن است شعله های مکرر داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برای سال ها شعله ور نشوند. با این حال، با گذشت زمان، اگر درمان نشود، شعله ور شدن شما ممکن است بیشتر اتفاق بیفتد و بیشتر طول بکشد.

اگر نقرس برای مدت طولانی درمان نشود، توفوس می تواند ایجاد شود. توفوس تجمع کریستال های سوزنی شکل است که باعث ایجاد توده های سخت در زیر پوست، داخل و اطراف مفاصل و سایر اندام ها می شود. توفوس بدون درد شروع می شود. با این حال، با گذشت زمان، آنها می توانند دردناک شوند و باعث آسیب استخوان و بافت نرم و بدشکل شدن مفاصل شوند.

برخی از افراد مبتلا به نقرس ممکن است بیشتر به سایر بیماری ها یا عوارض، به ویژه در مورد قلب و کلیه، مبتلا شوند یا دچار آن شوند. شرایط رایج عبارتند از:

– فشار خون بالا.

– بیماری مزمن کلیوی.

– چاقی.

– دیابت.

– نفرولیتیازیس (سنگ کلیه).

– انفارکتوس میوکارد (سکته قلبی).

– نارسایی احتقانی قلب.

علت نقرس :

نقرس زمانی اتفاق می افتد که اورات، ماده ای در بدن شما، انباشته شده و کریستال های سوزنی شکلی در مفاصل شما تشکیل می دهد. این منجر به درد، تورم، قرمزی و تغییر در حرکت و استفاده از مفصل آسیب دیده می شود. با این حال، همه افراد با سطح اورات بالا به نقرس مبتلا نمی شوند.

اورات از پورین ها که در بافت های بدن و بسیاری از غذاها یافت می شود، به دست می آید. وقتی پورین ها تجزیه می شوند، تبدیل به اورات می شوند. به طور معمول، اورات از طریق ادرار از بدن شما خارج می شود. با این حال، هنگامی که مقدار زیادی ساخته می شود یا مقدار کمی از آن خارج می شود، اورات در خون شما تجمع می یابد و کریستال های سوزنی شکل در مفاصل شما ایجاد می شود که باعث التهاب می شود که به عنوان شعله ور شدن نقرس تجربه می شود که باعث درد و تورم می شود.

تشخیص و درمان بیماری نقرس

محققان به مطالعه چگونگی نقش ژن ها و عوامل محیطی در تجمع اورات در خون ادامه می دهند. با این حال، عوامل خاصی ممکن است شانس ابتلا به نقرس را افزایش دهند، از جمله:

– داشتن سطوح اورات بالا.

– داشتن سابقه خانوادگی نقرس.

– مرد بودن.

– داشتن یائسگی.

– افزایش سن.

– نوشیدن الکل.

– نوشیدن نوشیدنی های شیرین شده با شکر، مانند نوشابه.

– داشتن رژیم غذایی ناسالم و خوردن غذاهای غنی از پورین (معمولاً از منابع حیوانی)، ماده ای که به اورات تجزیه می شود.

برخی از شرایط سلامتی ممکن است خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهند، مانند:

• اضافه وزن یا چاقی.

• سندرم متابولیک، نامی برای گروهی از بیماری ها که شامل فشار خون بالا، قند خون بالا، سطوح غیر طبیعی کلسترول و چربی اضافی بدن در اطراف کمر می شود.

• بیماری مزمن کلیه، وضعیتی که زمانی ایجاد می شود که کلیه های شما آسیب ببینند و نمی توانند خون را آنطور که باید فیلتر کنند.

• فشار خون بالا.

• شرایطی که باعث می شود سلول های شما به سرعت برگردند، مانند پسوریازیس یا برخی سرطان ها.

• شرایط ژنتیکی نادر (سندرم Kelley-Seegmiller یا سندرم Lesch-Nyhan) که منجر به افزایش اورات می شود.

برخی از داروها می توانند خطر ابتلا به نقرس را افزایش دهند، مانند:

• دیورتیک ها که به بدن شما کمک می کنند مایعات اضافی را دفع کنند.

• آسپرین با دوز پایین.

• نیاسین، ویتامینی است که در مقادیر زیاد مصرف شود.

• سیکلوسپورین که یک سرکوب کننده سیستم ایمنی برای افرادی است که پیوند عضو دارند و برخی از بیماری های خود ایمنی را درمان می کند.

اقدامات لازم برای درمان بیماری نقرس

تشخیص، درمان و اقدامات لازم :

تشخیص نقرس

تشخیص نقرس نسبتاً ساده است. با این حال، برخی از بیماری ها می توانند نقرس را تقلید کنند. برای کمک به تشخیص نقرس، پزشک شما ممکن است: 

از شما بخواهد که سابقه پزشکی خود را ارائه دهید، از جمله:

– علائم شما.

– هر عامل خطری که دارید.

– هر دارویی که مصرف کرده اید.

– مفاصل آسیب دیده را بررسی کنید.

– برای بررسی سطح اورات در خون شما، آزمایشی را تجویز می کند.

نمونه ای از مایع از یکی از مفاصل دردناک خود، یک بورس متورم (کیسه پر از مایع که مفصل را محافظت می کند) یا یک توپفوس برای جستجوی کریستال های اورات با استفاده از میکروسکوپ ویژه بردارید.

برای بررسی تجمع کریستال اورات در مفصل آسیب دیده و همچنین برای تشخیص سایر بیماری هایی که ممکن است باعث ایجاد علائم شوند، یک سونوگرافی یا سی تی اسکن ویژه تجویز می کنند.

درمان نقرس :

بسته به علائم و علت نقرس، برنامه های درمانی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. با این حال، اهداف درمان نقرس برای هر فرد یکسان است و شامل موارد زیر است:

• درد ناشی از عود نقرس را کاهش دهید.

• جلوگیری از شعله ور شدن در آینده.

• برای جلوگیری از آسیب به مفاصل، توفوس را از بین ببرید.

• مراقبت از سایر شرایط یا عوارضی که با نقرس رخ می دهد، مانند بیماری های قلبی و کلیوی.

• هنگامی که مبتلا به نقرس هستید، پزشک ممکن است داروهایی را برای مدیریت علت اصلی نقرس و درمان عودهای فعال نقرس توصیه کند.

برای درمان عود نقرس، پزشک ممکن است داروهایی از جمله:

• داروهای ضد التهابی بدون نسخه یا نسخه ای که می توانند درد و تورم را کاهش دهند.

• کلشی سین که به تسکین درد نقرس کمک می کند. این دارو زمانی بهترین اثر را دارد که زمانی که علائم برای اولین بار ظاهر می شوند مصرف شود.

• کورتیکواستروئیدها که می توانند به کاهش التهاب، تسکین درد و کاهش تورم مفاصل کمک کنند. کورتیکواستروئیدها ممکن است از طریق دهان داده شوند یا مستقیماً به مفصل آسیب دیده تزریق شوند. از آنجایی که آنها داروهای قوی هستند، پزشک شما کمترین دوز ممکن را برای دستیابی به فواید مورد نظر تجویز می کند. 

یکی دیگر از اقدامات کلیدی برای درمان نقرس، مدیریت هیپراوریسمی است که علت اصلی نقرس است. داروهایی برای کاهش سطح اورات در دسترس هستند، از جمله:

• مهارکننده های زانتین اکسیداز، که به جلوگیری از تولید اورات کمک می کند.

• عوامل اوریکوزوریک که به کلیه ها کمک می کند اورات بیشتری را از بدن خارج کنند.

• اوریکاز، که اورات را به شکلی تجزیه می کند که به راحتی از بدن خارج می شود. این دارو برای افرادی که به داروهای دیگر پاسخ نداده اند توصیه می شود.

• سایر درمان ها ممکن است شامل ایجاد تغییر در رژیم غذایی و شیوه زندگی برای کاهش عوامل خطری باشد که می توانید کنترل کنید.

چه کسی نقرس را درمان می کند؟

پزشکانی که ممکن است درمان نقرس را ارائه دهند عبارتند از:

• روماتولوژیست هایی که در آرتریت و سایر بیماری های استخوان ها، مفاصل و ماهیچه ها تخصص دارند.

• ارائه دهندگان مراقبت های اولیه (PCPs)، مانند متخصصان داخلی، که در تشخیص و درمان پزشکی بزرگسالان تخصص دارند. اکثر افراد مبتلا به نقرس توسط PCP هایشان مدیریت می شوند.

• متخصصان تغذیه، که می توانند به شما یاد دهند که چگونه از یک رژیم غذایی سالم برای بهبود سلامت خود پیروی کنید.

• مربیان پرستار، که در کمک به افراد در درک وضعیت کلی خود و تنظیم برنامه های درمانی خود تخصص دارند.

• داروسازانی که داروها را توزیع می کنند و به مردم در مورد داروها، از جمله اهمیت مصرف آنها طبق تجویز، آموزش می دهند.

زندگی با نقرس :

کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کمک به مدیریت نقرس انجام دهید. شما می توانید برخی تغییرات در سبک زندگی ایجاد کنید تا به شما کمک کند عودهای نقرس کمتری داشته باشید و علائم خود را مدیریت کنید، مانند:

کاهش وزن. اگر اضافه وزن دارید یا چاق هستید، کاهش وزن از طریق رژیم غذایی کم کالری و افزایش ورزش به کاهش سطح اورات کمک می کند، که می تواند به توقف یا کاهش تعداد شعله ورهای شما کمک کند.

ایجاد تغییرات رژیم غذایی برای کمک به کاهش سطح اورات خون و عود نقرس، مانند: 

• مصرف کمتر نوشیدنی های الکلی. این شامل آبجو غیر الکلی است.

• اجتناب از نوشیدنی های شیرین شده با قند، مانند نوشابه.

• پرهیز از گوشت قرمز و گوشت های اندام (جگر، کلیه، زبان و نان های شیرین) که پورین بیشتری دارند و ممکن است خطر ابتلا به بیماری های دیگر را افزایش دهند.  

• اجتناب از برخی غذاهای دریایی مانند صدف (میگو و خرچنگ)، ساردین و آنچوی.

• پیروی از رویکردهای غذایی برای توقف فشار خون بالا (DASH). این رژیم غذایی به ویژه برای بسیاری از بیماران نقرس که فشار خون بالا نیز دارند مفید است. برنامه غذایی DASH می تواند به بهبود فشار خون بالا کمک کند و ممکن است به کاهش سطح اورات خون کمک کند.

با کاهش سطح اورات، این طرح ممکن است به جلوگیری از عود نقرس کمک کند. برنامه غذایی DASH شامل موارد زیر است:

• خوردن مقدار زیادی سبزیجات، میوه ها و غلات کامل.

• خوردن لبنیات کم چرب یا بدون چربی، مرغ و روغن.

• محدود کردن غذاهای سرشار از چربی های اشباع شده

• محدود کردن غذاها و نوشیدنی های شیرین شده با شکر.

هنگامی که عود نقرس دارید، می توانید اقدامات زیر را برای کمک به کاهش علائم ناشی از شعله ور شدن آن انجام دهید:

• قرار دادن یخ در ناحیه آسیب دیده برای کمک به کاهش تورم و درد.

• بالا بردن اندام آسیب دیده، در صورت امکان، برای کمک به کاهش تورم.

• نوشیدن مایعات فراوان: نوشیدن مایعات فراوان به دفع اسید اوریک از بدن کمک می کند

• استراحت دادن به مفصل آسیب دیده : هنگامی که نقرس با عودهای مکرر یا توفوس همراه است، تغییرات سبک زندگی به تنهایی برای کنترل نقرس کافی نیست و داروهایی که سطح اورات را در خون کاهش می دهند، پایه اصلی مدیریت نقرس هستند. مصرف منظم داروهایی که پزشک برای این منظور تجویز کرده است، کلید پیشگیری از بروز عود نقرس و جلوگیری یا کاهش توفوس است. با این وجود، حفظ وزن سالم و رژیم غذایی نیز برای کمک به کاهش خطر عوارض قلبی عروقی، که در میان بیماران نقرس رایج است، مهم هستند.

همیشه قبل از ایجاد هرگونه تغییر در رژیم غذایی یا داروهای خود با پزشک خود صحبت کنید.

نکات مهم:

اگر فکر می کنید نقرس دارید، مهم است که برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.

درمان زودهنگام می تواند به جلوگیری از حملات نقرس و آسیب دائمی به مفاصل کمک کند.

با تغییر در سبک زندگی می توانید خطر ابتلا به حملات نقرس را در آینده کاهش دهید.

در پایان :

نقرس نوعی بیماری التهابی مفصلی است که به دلیل تجمع اسید اوریک در خون ایجاد می شود. اسید اوریک محصول جانبی طبیعی تجزیه پورین ها است که در برخی غذاها و نوشیدنی ها یافت می شود. هنگامی که سطح اسید اوریک در خون بالا می رود، می تواند به صورت بلور در مفاصل، به خصوص در انگشت بزرگ پا، رسوب کند. این رسوبات می توانند باعث حملات ناگهانی و شدید درد، تورم، قرمزی و گرما در مفصل شوند. اگر نقرس دارید، مهم است که برای درمان و پیشگیری از حملات با پزشک خود همکاری کنید. با درمان مناسب، می توانید نقرس را کنترل کرده و از بروز عوارض آن جلوگیری کنید.

گردآوری: بخش سلامت بیتوته