هر روز آب شیر می‌نوشید؟ این ۳ عادت حیاتی را از دست ندهید!
- مجموعه: پیشگیری بهتر از درمان
آب شیر را صبح‌ها ۳۰ تا ۶۰ ثانیه فلش کنید
سه کاری که باید انجام دهید اگر هر روز آب شیر می‌نوشید
چه می‌شود اگر اولین لیوان آبی که هر صبح می‌نوشید، آلوده‌ترین لیوان روز باشد؟ این فکر نگران‌کننده است، اما برای میلیون‌ها نفری که مستقیماً از آب شیر استفاده می‌کنند، ممکن است واقعیتی باشد. شما اعتماد دارید که وقتی شیر آب را باز می‌کنید، آبی که بیرون می‌آید تمیز و ایمن است.
در حالی که آب شهر شما تصفیه و تنظیم شده است، این تنها نیمی از داستان است. مسیر آب از تصفیه‌خانه تا لیوان شما طولانی است و در این مسیر، آب شما می‌تواند میزبان ناخواسته‌های زیادی شود. لوله‌های قدیمی ممکن است فلزات سنگین را وارد آب کنند، لوله‌کشی مدرن ممکن است باقی‌مانده‌های پلاستیکی آزاد کند، و آبی که یک شب در لوله‌های شما باقی می‌ماند، می‌تواند به یک کوکتل غلیظ از آلاینده‌ها تبدیل شود.
خبر خوب این است که برای کاهش چشمگیر مواجهه خود با این آلاینده‌ها، لزوماً نیازی به یک سیستم فیلتراسیون گران‌قیمت برای کل خانه ندارید. در واقع، سه کار بسیار ساده و کاملاً رایگان وجود دارد که می‌توانید از امروز شروع کنید تا آب شیر خود را به طور قابل‌توجهی ایمن‌تر کنید. این مراحل کمتر از یک دقیقه طول می‌کشند، اما می‌توانند تأثیر بزرگی بر سلامت بلندمدت شما داشته باشند.
آب راکد در لوله‌ها می‌تواند آلوده باشد
راههای ساده برای ایمن شدن آب آشامیدنی
۱. شستشوی آب راکد (به‌ویژه در صبح)
به آنچه در طول شب در خانه شما اتفاق می‌افتد فکر کنید. خانه ساکت است و برای شش، هشت یا حتی بیشتر ساعت، آب در لوله‌های شما حرکت نمی‌کند. فقط آنجا می‌ماند، در تماس مستقیم با مواد لوله‌کشی. به این آب راکد می‌گوییم و این مشکلی است که اکثر مردم هرگز به آن فکر نمی‌کنند. هرچه آب مدت بیشتری در لوله‌ها بماند، زمان بیشتری برای تعامل با مواد لوله و حل کردن هر آنچه از آن ساخته شده‌اند دارد. این موضوع به‌ویژه در خانه‌ها یا آپارتمان‌های قدیمی که لوله‌ها ممکن است چندین دهه قدمت داشته باشند و از موادی ساخته شده باشند که اکنون می‌دانیم خطرناک هستند، اهمیت دارد.
نگرانی اصلی در مورد آب راکد، نشت فلزات سنگین است. در خانه‌های ساخته‌شده قبل از دهه ۱۹۸۰، استفاده از لحیم سرب برای اتصال لوله‌های مسی رایج بود. وقتی آب می‌ایستد، می‌تواند مقادیر کمی از این سرب را حل کند که سپس وارد آب شما می‌شود. هیچ سطح ایمنی برای قرار گرفتن در معرض سرب وجود ندارد؛ این یک نوروتوکسین قوی است که به‌ویژه برای رشد مغز کودکان و جنین‌ها خطرناک است.
فلز رایج دیگر مس است. در حالی که ما به مقادیر ناچیزی از مس نیاز داریم، مقدار بیش از حد می‌تواند به مسمومیت با مس منجر شود، شرایطی که به یک اپیدمی خاموش تبدیل شده است، به‌ویژه در میان زنانی که تسلط استروژن دارند. علائم می‌توانند مبهم و گیج‌کننده باشند، از جمله خستگی، مه مغزی، نوسانات خلقی و اضطراب.
حتی در خانه‌های جدیدتر با لوله‌کشی پلاستیکی PEX یا PVC، راکد بودن آب نگران‌کننده است. این پلاستیک‌ها می‌توانند مقادیر کمی از مواد شیمیایی مانند BPA یا سایر نرم‌کننده‌ها را آزاد کنند وقتی آب برای مدت طولانی می‌ایستد. بنابراین، وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوید و اولین لیوان آب را می‌نوشید یا از شیر برای درست کردن قهوه صبح استفاده می‌کنید، احتمالاً غلیظ‌ترین دوز این آلاینده‌ها را در کل روز دریافت می‌کنید.
• راه‌حل بسیار ساده است: قانون ۴ ساعت. اگر شیری برای چهار ساعت یا بیشتر استفاده نشده است، باید آب سرد را حداقل به مدت ۳۰ ثانیه تا یک دقیقه قبل از استفاده برای نوشیدن یا آشپزی باز کنید. این عمل ساده آب راکد را که در لوله‌کشی خانه شما نشسته بود، تخلیه می‌کند و آب تازه و در حال حرکت را از خط اصلی آب وارد می‌کند.
لازم نیست این آب را هدر دهید. می‌توانید آن را برای آبیاری گیاهان، شستن ظروف یا تمیز کردن سینک جمع‌آوری کنید. این آب برای هر منظوری که شامل مصرف آن نباشد، کاملاً مناسب است. تبدیل این کار به یک آیین صبحگاهی غیرقابل‌مذاکره یکی از تأثیرگذارترین کارهایی است که می‌توانید برای کیفیت آب خود انجام دهید.
آب گرم آلاینده‌های بیشتری از لوله‌ها جذب می‌کند
2. همیشه برای نوشیدن و آشپزی از آب سرد استفاده کنید
اینجا یک عادت حیاتی دیگر است که بسیاری از مردم اشتباه می‌کنند: استفاده از آب گرم شیر برای آشپزی یا درست کردن یک فنجان چای سریع. به نظر راحت می‌آید، درست است؟ سرعت جوشاندن ماکارونی را بالا می‌برد یا به شما کمک می‌کند صبح خود را سریع‌تر شروع کنید. با این حال، هرگز نباید از آب گرم شیر برای چیزی که قصد خوردن آن را دارید استفاده کنید. دلیل آن به شیمی پایه برمی‌گردد: آب گرم حلال بسیار مؤثرتری نسبت به آب سرد است. به این فکر کنید که چقدر راحت‌تر است شکر را در چای گرم حل کنید تا در چای سرد. همین اصل در مورد لوله‌کشی شما صدق می‌کند.
وقتی آب گرم می‌شود، مولکول‌های آن سریع‌تر حرکت می‌کنند و انرژی بیشتری دارند. این انرژی افزایش‌یافته به آنها امکان می‌دهد تا به راحتی آلاینده‌ها را از لوله‌ها و اتصالات شما جدا کرده و بیرون بکشند. این فرآیند به طور قابل‌توجهی وقتی دمای آب به حدود ۱۲۰-۱۴۰ درجه فارنهایت (۵۰-۶۰ درجه سانتی‌گراد) می‌رسد، که دمای رایج برای آب‌گرم‌کن‌های خانگی است، سرعت می‌گیرد.
این بدان معناست که خط آب گرم شما آبی را تحویل می‌دهد که به احتمال زیاد با چیزهایی که می‌خواهید از آنها اجتناب کنید، آلوده شده است. این شامل سرب از لحیم قدیمی است که در آب گرم به راحتی حل می‌شود. همچنین نشت مس از لوله‌های مسی را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد. علاوه بر این، آب گرم می‌تواند باعث آزاد شدن بیسفنول-A (BPA) و سایر باقی‌مانده‌های پلاستیکی از مخازن با پوشش اپوکسی یا لوله‌های پلاستیکی، و همچنین ترکیبات آلی فرار (VOCs) که می‌توانند از چسب‌ها و پوشش‌های لوله‌ها ناشی شوند، شود.
• راه حل ساده است: اگر قرار است وارد بدن شما شود، باید با آب سرد شروع شود. وقتی برای درست کردن چای، قهوه یا آشپزی به آب گرم نیاز دارید، آب سرد را از شیر بکشید و آن را در کتری یا قابلمه روی اجاق گاز گرم کنید. در حالت ایده‌آل، از کتری ساخته‌شده از مواد غیرفعال مانند فولاد ضد زنگ یا شیشه استفاده کنید. این تغییر ساده در عادت اطمینان می‌دهد که آلاینده‌های لوله‌کشی را در غذا و نوشیدنی‌های خود متمرکز نمی‌کنید. این کار شما را در کنترل آب مصرفی‌تان قرار می‌دهد، به جای اینکه آن را به شانس و دمای آب‌گرم‌کن‌تان واگذار کنید.
آب راکد می‌تواند مسمومیت با مس ایجاد کند
3. در مورد آب محلی خود متخصص شوید
در حالی که دو نکته اول بر کاهش آلودگی از لوله‌کشی خودتان تمرکز دارند، این نکته سوم درباره درک کیفیت آب شما قبل از ورود به خانه‌تان است. در اکثر کشورهای توسعه‌یافته، ارائه‌دهنده آب محلی شما طبق قانون موظف است گزارش کیفیت آب سالانه‌ای را به مشتریان ارائه دهد. در ایالات متحده، این اغلب گزارش اطمینان مصرف‌کننده (CCR) نامیده می‌شود. این سند معدن طلایی از اطلاعات است که به شما می‌گوید آب شما از کجا می‌آید، چگونه تصفیه می‌شود و چه آلاینده‌هایی در سال گذشته در آن شناسایی شده‌اند. معمولاً می‌توانید این گزارش را در وب‌سایت ارائه‌دهنده آب خود پیدا کنید یا درخواست کنید که نسخه‌ای از طریق پست برایتان ارسال شود.
وقتی گزارش را دریافت کردید، فقط به آن نگاهی گذرا نیندازید. به بخش لیست آلاینده‌های شناسایی‌شده توجه ویژه‌ای داشته باشید. به دنبال موارد خاصی مانند سرب، نیترات، آرسنیک و PFAS (که گاهی اوقات "مواد شیمیایی همیشگی" نامیده می‌شوند) باشید.
گزارش به شما سطح شناسایی‌شده در آب‌تان را نشان می‌دهد و آن را با حد قانونی یا سطح حداکثر آلاینده (MCL) که توسط سازمانی مانند EPA تعیین شده، مقایسه می‌کند. با این حال، درک محدودیت‌های این گزارش‌ها بسیار مهم است. اول، حد "قانونی" با حد "ایمن" یکسان نیست. حدود قانونی اغلب بر اساس تعادل بین اهداف سلامت عمومی، امکان‌پذیری تکنولوژیکی حذف و هزینه تصفیه تعیین می‌شوند.
برای بسیاری از آلاینده‌ها، مانند سرب و آرسنیک، هدف سلامت عمومی صفر است زیرا هر مقداری می‌تواند مضر باشد. حد قانونی صرفاً سطحی است که در آن ارائه‌دهنده آب باید اقدام کند. دوم و مهم‌تر، گزارش فقط کیفیت آب را تا نقطه‌ای که وارد خط مالکیت شما می‌شود، تضمین می‌کند. این گزارش هیچ اطلاعاتی درباره نشتی که در خط سرویس به خانه شما یا در لوله‌کشی داخلی خانه‌تان رخ می‌دهد، ارائه نمی‌دهد. به همین دلیل است که گزارش تمیز به شما اجازه نمی‌دهد دو نکته اول را نادیده بگیرید.
اگر گزارش شما نشان دهد که سطح هر آلاینده‌ای نزدیک به حد قانونی است، یا اگر به‌طور کلی سرب یا PFAS را شناسایی کند، باید به شدت در نظر بگیرید که اقدامات بیشتری انجام دهید. می‌توانید با آزمایش آب خودتان قدرت عمل به دست آورید. می‌توانید یک کیت تست آب خانگی را به‌صورت آنلاین یا از فروشگاه‌های ابزارفروشی برای غربالگری اولیه خریداری کنید.
برای نتایج جامع‌تر، می‌توانید نمونه‌ای را به آزمایشگاه دارای گواهی دولتی ارسال کنید. دانستن اینکه چه چیزی در آب شما وجود دارد، اولین قدم برای کنترل سلامت شماست.
گزارش کیفیت آب اطلاعات مهمی ارائه می‌دهد
سوالات متداول
1. چرا باید صبح‌ها شیر آب را برای 30-60 ثانیه باز کنیم؟
آب راکد که ساعت‌ها در لوله‌ها مانده، می‌تواند فلزات سنگین مثل سرب یا مواد شیمیایی از لوله‌ها جذب کند. باز کردن شیر آب، این آب آلوده را تخلیه کرده و آب تازه را وارد می‌کند.
2. آیا استفاده از آب گرم شیر برای آشپزی خطرناک است؟
بله، آب گرم آلاینده‌های بیشتری مثل سرب، مس یا مواد پلاستیکی را از لوله‌ها حل می‌کند. همیشه از آب سرد برای آشپزی و نوشیدن استفاده کنید و آن را در کتری یا قابلمه گرم کنید.
3. چه آلاینده‌هایی در آب شیر ممکن است وجود داشته باشد؟
سرب، مس، نیترات، آرسنیک و مواد شیمیایی مثل PFAS (مواد شیمیایی همیشگی) از جمله آلاینده‌های رایج هستند که ممکن است در آب شیر وجود داشته باشند.
4. آیا لوله‌های پلاستیکی جدید ایمن‌تر از لوله‌های قدیمی هستند؟
لوله‌های پلاستیکی جدید (مانند PEX یا PVC) ممکن است مواد شیمیایی مثل BPA آزاد کنند، به‌ویژه اگر آب برای مدت طولانی در آنها بماند. فلش کردن لوله‌ها این خطر را کاهش می‌دهد.
5. آیا جوشاندن آب شیر تمام آلاینده‌ها را از بین می‌برد؟
خیر، جوشاندن آب می‌تواند باکتری‌ها را از بین ببرد، اما فلزات سنگین مثل سرب یا مواد شیمیایی مثل PFAS را حذف نمی‌کند.
6. اگر در آپارتمان زندگی می‌کنم، آیا همچنان باید لوله‌ها را فلش کنم؟
بله، حتی در آپارتمان‌ها، آب راکد در لوله‌های داخلی می‌تواند آلوده شود. فلش کردن به مدت 30-60 ثانیه به خصوص صبح‌ها ضروری است.
نتیجه‌گیری
مصرف روزانه آب شما تأثیر عمیق و تجمعی بر سلامت شما دارد. در حالی که فکر آلاینده‌ها در آب شیر می‌تواند نگران‌کننده باشد، شما بی‌قدرت نیستید. با گنجاندن این سه عادت ساده و بدون هزینه در برنامه روزانه خود، می‌توانید به طور قابل‌توجهی مواجهه خود با مواد مضر را کاهش دهید. شستشوی آب راکد، استفاده فقط از آب سرد برای مصرف و آگاهی از کیفیت آب محلی، گام‌های قدرتمندی هستند که شما را دوباره در جایگاه راننده قرار می‌دهند. این تنظیمات کوچک، وقتی به طور مداوم انجام شوند، می‌توانند تفاوت بزرگی در حفاظت از سلامت شما و خانواده‌تان برای سال‌های آینده ایجاد کنند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
