وقتي پاها بي قراري مي کنند
- مجموعه: بیماری ها و راه درمان
سوزن سوزن شدن پا از علائم سندرم پای بی قرار می باشد.
اين بيماري يک اختلال عصبي حرکتي شايع است که در رديف « اختلالات خواب» طبقه بندي مي شود؛ زيرا باعث اختلال در خواب شبانه مي شود. « انجمن بي خوابي آمريکا» برآورد کرده که حدود 12 ميليون زن و مرد آمريکايي دچار اين سندرم هستند. اگر شما به اين بيماري دچار باشيد، وقتي نشسته يا دراز کشيده ايد، شديداً و مدام در پاهاي تان احساس ناراحتي مي کنيد و مي خواهيد بلند شويد و راه برويد.
با اين کار به طور موقت اين احساس از بين خواهد رفت. اين سندرم مي تواند در هر سني بروز کند و با افزايش سن بدتر مي شود. ( هر چند برخي از بيماران قبل از 18 سالگي با چنين شکايت هايي به پزشک مراجعه مي کنند). با وجودي که پاهاي بي قرار و آزاردهنده به آسيب هاي جدي ديگري منجر نمي شوند و به شکل يک بيماري مزمن فرد را آزار مي دهند، ولي گاهي اوقات هم ممکن است فرد بسيار ناتوان شود.
علایم سندرم پای بی قرار
افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار دچار احساساتی ناراحت کننده در پاها (بعضی اوقات در دست یا سایر اعضای بدن) و نیازی شدید به تکان دادن پاها برای آسایش از این مشکل دارند. بیماری باعث انواع احساسات از جمله سوزن سوزن شدن، خارش، ضربان و کوبیدن، سوزش، کشش و خزیدن چیزی در پاهای فرد مبتلا میشود. نوسان شدت علایم سندرم پای بیقرار عادی بوده و میتواند رخ دهد.
این مشکل معمولا هنگام دراز کشیدن و یا نشستن طولانی مدت بر روی صندلی ماشین، هواپیما و یا سینما رخ دهد. علایم سندرم پای بیقرار با تکان دادن پا و یا ایستادن بهتر شده و کم تر آزار میدهد. این علایم میتواند باعث مشکل در خوابیدن، خواب آلودگی روزانه و کاهش کیفیت زندگی شود.
بعضی از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار هیچگاه به پزشک مراجعه نمیکنند، چرا که بیان کردن علایم و توضیح مشکل برایشان دشوار میباشد. اگر فکر میکنید، دچار این بیماری هستید برای درمان آن و دریافت مشاوره به پزشک مراجعه نمایید.
برای درمان سندروم پای بی قرار باید کمبود آهن بدن را درمان کنیم.
عوامل پیدایش سندرم پای بی قرار
در بسیاری موارد، هیچ عامل مشخصی برای بروز سندرم بی قراری پا وجود ندارد. محققان گمان می برند که این مشکل ممکن است به خاطر عدم توازن ماده شیمیایی دوپامین در مغز باشد. این ماده شیمیایی مسئول فرستان پیام برای کنترل حرکات عضلانی است.
سندرم بی قراری پا معمولاً به صورت ارثی در خانواده منتقل می شود به ویژه اگر فرد از کودکی به این مشکل مبتلا بوده باشد. محققان محل هایی روی کروموزوم ها پیدا کرده اند که ژن سندرم بی قراری پا می تواند در آن وجود داشته باشد.
استرس علائم این سندرم را بدتر می کند. بارداری و تغییرات هورمونی نیز ممکن است به طور موقتی این مشکل را حادتر کنند. خیلی از خانم ها برای اولین بار حین بارداری با این مشکل مواجه می شوند، به ویزه در سه ماهه آخر بارداری. اما، در اکثر این خانم ها، علائم و نشانه های بیماری حدوداً یک ماه پس از وضع حمل برطرف می شود.
در اکثر موارد، سندرم بی قراری پا با هیچ بیماری دیگری در ارتباط نمی باشد. اما گاهاً می تواند با مشکلات زیر همراه باشد:
▪ بیماری عصب ثانویه:این اسیب دیدگی به عصب ها در دست و پا گاهی به خاطر بیماری مزمنی مثل دیابت و اعتیاد به الکل ایجاد می شود.
▪ کمبود آهن:حتی بدون ابتلا به کم خونی، کمبود آهن می تواند عامل پیدایش یا عود کردن سندرم بی قراری پا شود. اگر در سابقه سلامتیتان، خونریزی معده یا روده داشته اید، با قاعدگی های طولانی و شدید روبه رو بوده اید، یا دفعات زیادی خون داده اید، ممکن است کمبود آهن داشته باشید.
▪ نارسایی کلیه:اگر دچار نارسایی کلیه هستید، ممکن است کمبود آهن هم داشته باشید. وقتی کلیه نتواند به خوبی کار کند، ذخیره آهن در خون کم میشود. این مشکل به همراه سایر مشکلات در شیمی خون، می تواند باعث پیدایش یا بدتر شدن سندرم بی قراری پا در شما شود.
درمان سندرم پای بی قرار چگونه است؟
بعضی برای درمان سندرم پای بی قرار باید سایر بیماری های مرتبط همچون کمبود آهن یا نوروپاتی محیطی را باید درمان نمود. درمان کمبود آهن ممکن است با تجویز مکمل های آهن در ارتباط باشد. با اینحال دقت نمایید که برای دریافت آهن باید قبل از آن سطح آهن خونتان را چک کرده و با تجویز پزشک اقدام به دریافت دارو نمایید.
اگر سندرم پای بی قرار در شما با هیچ بیماری دیگری مرتبط نباشد، برای درمان آن میبایست بر تغییرات سبک زندگی و یا درمان دارویی تمرکز نمایید. درمان دارویی فقط با دستور پزشک مجاز بوده و بدون مراجعه به پزشک ممکن نیست.
چاقي و بي تحرکي از عوامل بروز سندرم پاهای بی قرار می باشد.
درمان خانگی برای سندرم پاهای بی قرار
• دیرتر بخوابید:سندرم پای بیقرار باعث سخت خوابیدن می شود.برای داشتن خواب عمیق، کمی دیرتر به رختخواب بروید و صبح ها بیشتر بخوابید.
• سر ساعت معینی بخوابید و بیدار شوید.
• قبل از خواب پاهای خود را ورزش دهید.
• دوش آب گرم بگیرید.
• مواد کافئین دار نخورید.
• پاهایتان را سرد یا گرم کنید.
• هر روز ورزش کنید.
• مغز خود را ورزش دهید.
• پاهای تان را حرکت دهید وقتی پاهایتان درد می گیرند، حرکت دادن آن ها، احساس ناراحتی را کاهش می دهد.
• به طور عمیق نفس بکشید.
• قبل از خواب، تلویزیون را خاموش کنید.
• پاهای خود را ماساژ دهید.
• ببینید نیاز به قرص آهن نیاز دارید یا نه.
• با حرکات یوگا، درد خود را کم کنید.
• الکل ننوشید و سیگار نکشید.
• داروهای مصرفی خود را چک کنید.برخی داروهای سرماخوردگی و آلرژی، علائم سندرم را بدتر می کنند، به خصوص برخی آنتی هیستامین ها (ضد حساسیت ها).
تأثير رژيم غذايي در کاهش يا افزايش شدت بيماري
رعايت رژيم غذايي مناسب، سرشار از فولات و ديگر مواد مغذي حياتي در کنار دارو و ديگر درمان هاي موجود، در کاهش علائم موثر است. به توصيه هاي زير توجه کنيد:
• غذاهايي که داراي فولات هستند، مانند اسفناج، مارچوبه و سبزي هايي که برگ هاي سبز تيره دارند، بيشتر بخوريد و غلات کامل و نان هاي سبوسدار را حتماً در صبحانه خود بگنجانيد. اگر بيماري يا مشکل خاصي مانند بالا بودن کلسترول يا حساسيت به تخم مرغ نداريد، بيشتر تخم مرغ بخوريد. جگر هم منبع بسيار خوبي از فولات است.
• تعداد دفعات غذا خوردن تان را بيشتر و حجم هر وعده را کمتر کنيد. مغزها، ماهي، ميوه تازه و غلات کامل را به قاعده در رژيم غذايي خود بگنجانيد. بهتر است به جاي غذاهاي فرآوري شده، غذاهاي تازه بخوريد و از خوردن غذاهايي که با آرد تصفيه شده درست شده اند و قندهاي ساده دارند ( مانند انواع شيريني ها و کيک ها) نيز بپرهيزيد.
• مصرف خوراکي هاي حاوي کلسيم و ويتامين B12 ضروري است. اگر فکر مي کنيد با خوردن غذاهاي روزانه اين مواد مغذي به مقدار کافي به بدن تان نمي رسد، با مشورت پزشک مکمل بخوريد.
چاقي و بي تحرکي دو عاملي هستند که خطر ابتلا به اين سندرم را بالا مي برند و مي توانند علائم آن را شدت بخشند. با کمک يک متخصص تغذيه رژيم مناسبي براي کاهش وزن خود تنظيم کرده و با مشورت پزشک و مربي ورزش، به طور منظم ولي ملايم ورزش کنيد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
منابع:hidoctor.ir
rastineh.ir
rasekhoon.net