اطلاعاتی کامل درباره رشته ورزشی واترپلو

مجموعه: تاریخچه رشته های ورزشی

ورزش واترپلو

همه چیز درباره ورزش واترپلو

واترپلو چیست؟

واترپلو یک ورزش گروهی است که با استفاده از توپ در آب انجام می‌شود. که در آن دو تیم با 7 بازیکن و یک دروازه‌بان در هر تیم به همراه 6 بازیکن ذخیره در این ورزش شرکت می‌کنند بازیکنان باید با شنا کردن حرکت کنند. این بازی در ۴ زمان ۸ دقیقه‌ای انجام می‌شود. برنده تیمی است که در این ۴ زمان توپ‌های بیشتری را داخل دروازهٔ رقیب کند. برای شناخت بیشتر این ورزش با ما باشید.

تاریخچه ورزش واترپلو

واترپلو در دهه ۱۸۷۰ در بریتانیا اختراع شد و اولین قواعد آن در اسکاتلند و انگلیس به وجود آمد، نخستین بازی بین‌المللی بین تیم‌های ملی این دو کشور در سال ۱۸۹۰ در لندن برگزار و با پیروزی اسکاتلند پایان یافت.

ترجمه تحت‌اللفظی واترپلو به معنی «چوگان آبی » است. این رشته اولین ورزش گروهی بود که در سال ۱۹۰۰ وارد المپیک شد که با قهرمانی بریتانیا همراه بود. حاکمیت ایرانیان بر این رشته بعدها از بین رفت و کشورهایی چون مجارستان، ایتهلند و کشورها اروپای شرقی به قدرت‌های اول این رشته تبدیل شدند.

وارد شدن واترپلوی زنان به بازی‌های المپیک در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی انجام گرفت. ادارهٔ این ورزش در سطح بین‌المللی بر عهده فدراسیون بین‌المللی شنا با نام اختصاری «فینا» است. طول استخر واترپلو در مسابقات بین‌المللی ۳۰ و عرض آن ۲۰ متر است. دروازه‌ها ۳ متر عرض دارند و ۹۰ سانتی‌متر از سطح آب ارتفاع دارند. وزن توپ هم ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم است. در مسابقات زنان از استخر کوچکتری به طول ۲۵ و عرض ۱۷ متر استفاده می‌شود.

فواید ورزش واترپلو

- افزايش قدرت بدني به ویژه در ناحيه عضلات ران، بازوها و مچ دست

- افزايش انعطاف پذيري

- افزايش سرعت عكس العمل در جواب به محرك ها

- افزايش قدرت تمركز، هماهنگي و طراحي نقشه

- سرعت و قدرت و اراده و استقامت را تقویت می کند

- هوشیاری و آگاهی و تمرکز حواس و چابکی و مقاومت و تسلط بر اعصاب

تعداد بازیکنان اصلی واترپلو

اولین لیگ جهانی واترپلو

اولین لیگ جهانی واترپولو در سال 2002 رسما شروع گردید. در آن زمان تنها هشت تیم در لیگ در دو گروه حضور داشتند.

گروه تیم برتر آن لیگ را روسیه، اسپانیا، مجارستان و یونان تشکیل می دادند. جایزه تیم اول در سال 2002 هم همان یکصد هزار دلاربود.

مهارت‌های اولیه در ورزش واترپلو

برای انجام ورزش واترپلو ورزشکار باید در بعضی کارها توانایی داشته باشد. اولین فاکتور لازم برای آغاز این ورزش، مهارت در شنا است. در این ورزش، بازیکنان باید بتوانند طول ۳۰ متری استخر را بارها و بارها شنا کنند. نوع شنا کردن بازیکنان واترپلو با شنای کلاسیک فرق دارد . در این شیوه بازیکنان از یک استیل آزاد استفاده می‌کنند به طوری که موقع شنا کردن همیشه سر آنها از آب بیرون خواهد بود تا بتوانند بر بازی تسلط داشته باشند.

مهارت دومی که بازیکنان باید به دست آورند، نحوه کنترل توپ با یک دست است. همیطور این ورزشکاران باید بتوانند توپ را با هر دو دست خود کنترل کنند. مهارت دیگری که ورزشکاران رشته واترپلو باید داشته باشند، نوعی دوچرخه در آب ‌است که در آن حرکات پا به صورت دایره وار انجام می‌شود. در این حرکت که ورزشکاران از آن برای نگه داشتن خود روی سطح آب استفاده می‌کنند، انرژی خیلی کم صرف می‌شود. ورزشکاران ورزش واترپلو باید از تمرکز و سرعت عمل بالایی برخوردار باشند تا بتوانند بر تیم رقیب پیروز شوند.

مهارتهای مهم در ورزش واترپلو

- نوع شنا، به طوري كه بتوانند در آب بمانند و خسته نشوند و سر از آب بيرون باشد تا به بازي تسلط داشته باشند.

- مهارت در كنترل توپ با يك و هردو دست؛

- نگه داشتن خود در آب با مهارت پا دوچرخه اي؛

- داشتن تمركز و سرعت عمل بالا.

 قوانین ورزش واترپلو

قوانین ورزش واترپلو

هر تیم از ۱۳ بازیکن تشکیل شده ‌است که شامل هفت بازیکن اصلی و شش بازیکن ذخیره‌است. بازیکنان اصلی دارای یک دروازه بان و شش بازیکن زمین هستند. این شش بازیکن می‌توانند هم در نقش حمله و هم در نقش دفاعی آشکار شوند و جای مخصوص به خود ندارند.

یکی از قوانین مهم واترپلو این است که بازیکنان زمین اجازه ندارند توپ را با دو دست بگیرند و باید آن را تنها با یک دست کنترل کنند. در فاصله دو متری از دروازه بان‌های هر تیم علامت‌هایی به نام خط دو متری وجود دارد. بازیکنان تیم مقابل چنانچه توپ نداشته باشند نباید وارد این محوطه شوند.

مدت زمان بازی برای آقایان در چهار ست هشت دقیقه‌ای و برای خانم‌ها چهار ست چهار تا شش دقیقه‌ای است.

اندازه زمین ( بیـن المللی): طول ۳۰ متر و عرض ۲۰ متر و عمق آب ۲ متر ( ۴ پا ) و نباید از ۸۰/۱ متر کمتر باشد در مسابقات داخلی تلاش بر این است که شرایط فوق رعایت شود و برای بانـوان ۱۷×۲۵ متر می باشد.

اندازه دروازه : طول آن ۳ متر و ارتفاع ۹۰ سانتی متر و عمق ۳۰ سانتی متر و جنس آن از چوب یا فلـز و یا پلاستیک و رنگ آن سفید می باشد.

توپ واترپلو: ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم و رنگ زرد می باشد. این نوع توپ از سه قسمت اصلی، بلیدر، نخ پیچ و رویه توپ تشکیل شده است و در دو سایز مخصوص مردان و زنان تولید می شود.

محیط توپ واترپلو : بین ۶۷ تا ۷۱ سانتی متر و جنس رویه آن از چرم یا پلاستیک باشد. 

شروع بازی : توسط حلقه ای توپ در وسط آب قرار می گیرد و یا توسط داور انداخته می شود.

تعداد تعویض : آزاد

فاصله نقطه پنالتی تا دروازه ۴ متر می باشد. بلند کردن ۲ پرچم متوسط داور یعنی گل قبول است. تعداد استراحت پس از هر دوره به مدت ۲ دقیقه و در هر دوره دو استراحت ۱ دقیقه ای.

یک تیم می تواند ۳۵ ثانیه توپ را می تواند در اختیار داشته باشد. از پشت ۷ متر می توان خطا را یک ضرب گل کرد.

چهار خط با رنگ های خط قرمز ، خط زرد ، خط سبز ، خط سفید وجود دارد.

خط قـرمز : ۲متر بازیکن تیم مقابل اگر توپ داشته باشند نباید وارد این محوطه شود. خط زرد :۴متر پنالتی –خطایی که داور تشخیص به پنالتی میدهد .

خط سفید : خط دروازه و خط نیمه خط سبز :۷متر –آزاد بازیکنان در این منطقه آزاد می باشنـد.

کرنر : از منطقه ۲ متر و محل درست وبا خروج بازیکنان تیم حمله از این منطقه می باشد و در غیر این صورت تکرار می شود

وقت اضافی :۲زمان ۵ دقیقه ای

 واترپلو

خطاهای واترپلو

- زدن توپ با مشت بسته تکیه کردن و یا گرفتن چوب های دروازه

- شنا کردن روی شانه ها و پشت حریف فرو بردن توپ زیر آب در زمان حمله طرف مقابل

- گرفتن توپ در یک لحظه با هر دو دست پاشیدن آب به صورت حریف

- مانع بازی حریف شدن

- انداختن تنه روی حریف و فشار آوردن  

- اتلاف وقت

- اگر یک بازیکن ۳ بار اخراج شود دیسکالیفه با جایگزین

- اگر بازیکن مرتکب خشونت شود. اکسکلود بدون جایگزین خواهد بود.

- اخراج بازیکن ۲۰ ثانیه و پشت خط دروازه خودی قرار می گیرد.

- زمان بازی ۴ دوره 8 دقیقه ای مفید و فعال برای آقایان و خانم ها در چهار ست ۴ تا ۶ دقیقه ای.

توپ واترپلو

توپ واترپلو از جنس لاستیک عایق است که در آب سنگین نمی شود . وزن آن 450 _ 400 گرم ، محیط آن 71 _ 68 سانتی متر برای مردان و 67 _ 65 سانتی متر برای زنان است . در شروع مسابقه ، توپ در مرکز استخر قرار می گیرد و بازیکن باید برای گرفتن آن به سمت مرکز استخر شنا کنند .

آسیب های ورزش واترپلو

بعضی از آسیب های واترپلو ناشی از انجام این ورزش در آب است مانند حساسیت و قرمزی چشم، آفتاب سوختگی و عفونت های پوستی. ولی از آسیب های رایج و مخصوص به این ورزش می توان به موارد زیر اشاره کرد

کشیدگی تاندون های شانه: این آسیب بسیار رایج است زیرا ورزشکاران برای افزایش قدرت و سرعت پرتاپ توپ به عضلات و تاندون های این قسمت فشار زیادی وارد می کنند و سبب کشیدگی و گاهی پارگی تاندون های این قسمت می شوند.

آسیب به انگشتان: سرعت سریع توپ و برخورد آن با انگشتان دست ورزشکاران سبب ضرب دیدگی، کبودی و حتی بروز زخم و شکستگی در این نواحی می شود.

آسیب ناحیه صورت: واترپلو ورزش پر برخوردی است و ورزشکاران به سهو یا به عمد ضرباتی را به بازیکن حریف وارد میکنند. در نتیجه کبودی زیر چشم و پارگی لب از جمله آسیب های رایج است.

عواملی که باعث پیدایش آسیب بیشتر می شوند

- نداشتن بنیه و انعطاف پذیری لازم برای این ورزش

- بی تجربگی و مهارت ناکافی در اجرای تکنیک ها

- استفاده نکردن از وسایل ایمنی مانند کلاه ایمنی و وسایل حفاظتی از گوش و دهان

تعداد اصلی بازیکنان واترپلو

پیشگیری از آسیب ها

رعایت چند نکته از پیدایش آسیب بدنی پیشگیری می کند.

- منظم ورزش کنید تا بدن شما برای این ورزش قدرت و انعطاف پذیری کافی را به دست آورد.

- علاوه بر تمرینات واترپلو، از سایر تمرین ها بدن سازی به منظور ارتقای سطح قدرت و انعطاف پذیری بدن استفاده کنید.

- حتما در حین و پس از ورزش آب زیاد بنوشید.

- پیش از ورزش بدن خود را گرم کنید.

- پس از خروج از آب، تمرینات کشش را فراموش نکنید.

- از وسایل ایمنی و عینک شنا استفاده کنید.

- چنانچه حس کردید آسیب دیده اید، بلافاصله ورزش را متوقف کنید و در صورت لزوم از کمپرس یخ و بالا نگه داشتن اندام آسیب دیده استفاده کرده و به پزشک مراجعه کنید و تا سلامت کامل ورزش نکنید.

گردآوری: بخش ورزشی بیتوته